PEMBE, TAM DA BENİM RENGİM!!!

Tanıdığım en cool insanlardan bile duyduğum çok acıklı bir söz var: “Bu güzelmiş de pembe hiç benim rengim değil…”. Özellikle dikkat ettim ve fark ettim ki hayatımda bir kez mavi benim rengim değil diyeni duymadım. Tek mavi de değil yeşil için hiç duyan oldu mu? Sarı ki zor bir renktir o bile daha çok kabul edilir.

Peki, nedir bu pembenin günahı?

Zaten tek benim rengim değil olarak kabul edilmemekle de kalmaz kendisi; benim gibi bir bakmışsınız eviniz pembe olmuş bir insansanız, kendisi ile ilgili daha da üzücü şeyler duyarsınız.

“Normalde hiç sevmem pembeyi ama senin pembeni sevdim, rahatsız etmiyor.”

“Tek pembe gibi değil pastel olduğu için kötü gelmedi. Tek pembe olsa kötü gelirdi.”

“Valla senin pembe zevkin güzel. Ondan yoksa hiç beğenmem.”

“Dekorasyon zevkin güzel, ama tabi prenses evi istemem.”

Yani, bence pembenin bana açıkçası meşrulaştırılmak için ihtiyacı yok. Kendisi güzel, ancak insanlar benim için kendisine katlanıyor gibi konuşuyor ya kıl oluyorum. Sevmezsen sevme de hiçbir renk sonuçta bir insan için tahammül edilmez ki var olur. Kendisine bir saygın olsun. Nese…

Tabi, aslını biliyoruz neden böyle olduğunu, pembe kız rengidir. Kızlarla yapılan sosyal deneylerde bile kızlara kız gibi koş, kız gibi gül deyince kendileri de salak rolü yapar. Sonra sorunca onlara en acıklı an yaşanır, kendileri yani kız gibi olduklarında öle yapmıyorlardır. Ama sevgili toplum, sistem işte insana kendisini bile karikatürize ettirebiliyor. Helal olmasın…

Kız gibi kavramı sahiplenildi, kızlar da kahraman olur prensesler dünyayı kurtarabilir yavaş yavaş söyleniyor. Tabi ki lego bunu ilk söyleyen markalardan gururluyum.

Ancak, pembeyi henüz “own” eden yok, o zaman iş başa düştü.

Bakmayın bu misyon liseden beri bende de ancak yazıyorum bu yazıyı. Yazı yazabilmek ben de biraz gramerin oyunları nedeniyle vakit aldı.

Lise edebiyat dersinde mimlenmiştim, hoca sınıfa girer İrem çok konuşuyor öne geçsin derdi. Önde de boş durmadım tabi yeni kankamla çok konuştum. Bana “Hiç pembe giyen bir kızın bu kadar kafa olabileceğini hayal edemezdim demişti”, o an üstüme baktım minik el çantam, sweatshirtüm uyumlu bir şekilde pembeydi.

Ondan beridir neysem o olmaya ve yel değirmenleriyle savaşırcasına pembe giyen kızlarının tüm kızlar gibi limitsiz her şey olabileceklerini göstermeye çalışıyorum.

Kanıtlamama gerek yok, ben zaten bir birey olarak var olduğum sürece minik kırıntılar bırakıyorum insanlarda. Sanırım o da bana yetiyor. Devrim bir günde olmaz minik minik peri tozları serpiştiriyorum kendimce.

Pembe ile abuk sabuk konuşanları değil, evimi Wes Anderson evine benzetenleri hayatıma alıyorum bir de…

O işte senle ben Pembe, halledicez!